بهبود تنوع و فراگیری سازمانی: توصیههای کاربردی و مبتنی بر شواهد
مقدمه
رویدادهای اجتماعی اخیر، مانند مرگ جورج فلوید و تصمیمات قضایی درباره منع تبعیض شغلی بر پایه جنسیت یا گرایش جنسی، نگاه جهانی را به موضوع «تنوع و فراگیری» جلب کردهاند. اما تنوع و عدالت نباید تنها در واکنش به بحرانها مطرح شوند. سازمانهای حرفهای امروز، «تنوع و فراگیری» را نه یک اقدام جانبی، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای رشد پایدار و فرهنگ سازمانی سالم میدانند.
تعریف تنوع و فراگیری
-
- تنوع: به مجموعه تفاوتهای میان افراد اشاره دارد؛ از جنسیت، قومیت و سن گرفته تا تحصیلات، سبک فکری، ارزشها و دیدگاهها.
- فراگیری: یعنی ایجاد محیطی که در آن همه کارکنان احساس پذیرش، احترام و ارزشمندی کنند و صدای آنها شنیده شود.
چرا تنوع و فراگیری اهمیت دارد؟
تحقیقات نشان میدهد:
- سازمانهایی با تنوع جنسیتی بالا تا ۵۸٪ عملکرد بهتری دارند.
- محیطهای فراگیر، علاوه بر کاهش ترک خدمت، موجب افزایش نوآوری و بهرهوری میشوند.
با وجود این، هنوز بسیاری از کارکنان معتقدند که سازمانها در ایجاد چنین فرهنگی موفق نبودهاند.
نقش ارزیابی شخصیت در بهبود تنوع و فراگیری (D&I)
مدلهای معتبر ارزیابی شخصیت مانند هوگان (HPI، HDS، MVPI) دو مزیت کلیدی برای سازمانها دارند:
- افزایش عدالت در استخدام
ابزارهای ارزیابی شخصیت، بدون سوگیری نژادی، جنسیتی یا سنی، تناسب افراد با شغل را میسنجند و به حفظ تنوع در بانک متقاضیان کمک میکنند. - شناسایی و پرورش رهبران فراگیر
تحلیل دادههای بیش از ۵۰۰۰ مدیر نشان میدهد کسانی که در ویژگیهایی مانند انعطافپذیری هیجانی، حساسیت اجتماعی، وجدانکاری و نوعدوستی نمره بالایی دارند، در ساختن محیطهای کاری فراگیر موفقتر عمل میکنند.
ویژگیهایی مانند بدبینی، هیجانپذیری بالا، خودمحوری و فرصتطلبی مانع شکلگیری رفتارهای فراگیر در محیط کار هستند. در مقابل، رهبرانی که گوش شنوا، نگرش باز و تمایل به حمایت از دیگران دارند، میتوانند بهطور مؤثر فرهنگ تنوع و فراگیری (D&I) را تقویت کنند. به همین دلیل، شناسایی و توسعه این تیپ شخصیتی از طریق ارزیابیهای معتبر، برای پیشبرد D&I ضروری است.
اقدامات سطحی، مانع تغییر واقعیاند.
تنوع و فراگیری تنها با اجرای چکلیستها یا نصب پوسترهای تبلیغاتی محقق نمیشود. پژوهشها نشان میدهند که اقدامات صوری مانند دورههای آموزشی اجباری، بدون تغییر در فرهنگ سازمان، ممکن است توهم عدالت ایجاد کرده و حتی مانعی برای پذیرش تغییرات واقعی شوند. راهحل مؤثر، بازنگری در نگرشها، ارزشها و رفتارهای کلیدی سازمانی است؛ جایی که تغییر از درون اتفاق میافتد، نه صرفاً از طریق اقدامات نمادین.
توصیههای عملی برای تقویت تنوع و فراگیری در سازمان
۱. بهرهگیری از ابزارهای ارزیابی شخصیتی معتبر (HPI، HDS، MVPI) برای انتخاب و ارتقاء کارکنان، با هدف افزایش شفافیت، عدالت و شایستهسالاری در تصمیمگیریهای منابع انسانی.
۲. شناسایی و توانمندسازی رهبرانی که واقعاً از فرهنگ فراگیر حمایت میکنند و در رفتار روزمره، برابری و احترام به تفاوتها را ترویج میدهند.
۳. ارائه بازخورد دادهمحور به کارکنان درباره سوگیریهای ناخواسته، برای ارتقاء خودآگاهی و کاهش اثر این سوگیریها در تعاملات شغلی و تصمیمگیریها.
نمونههای واقعی از اجرای راهکارهای منوراد
۱. بخش بانکی
در یک بانک خصوصی که کارکنان از تبعیض در ارتقای شغلی گلایه داشتند، منوراد با اجرای ارزیابیهای شخصیتی، فرایند انتخاب مدیران را بازطراحی کرد.
📌 نتیجه: نسبت زنان در پستهای مدیریتی ۲ برابر شد، بدون آنکه کیفیت عملکرد کاهش یابد.
۲. صنعت ساختمان و مهندسی
در یک شرکت پیمانکاری که تیمهای پروژه عمدتاً مردانه و همفکر بودند، منوراد با ارزیابی شخصیت و مصاحبه ساختاریافته، افرادی با سبکهای تفکر متنوع معرفی کرد.
📌 نتیجه: افزایش نوآوری در حل مسائل ایمنی و بهبود زمانبندی پروژهها.
۳. آموزش عالی
یک مؤسسه آموزش عالی که با کاهش جذب دانشجویان بینالمللی مواجه بود، با کمک منوراد، فرایند جذب هیئت علمی را با تمرکز بر شاخصهای فراگیری بازطراحی کرد.
📌 نتیجه: نرخ رضایت دانشجویان بینالمللی ۳۰٪ افزایش یافت.
جمعبندی
ایجاد محیط کاری متنوع و فراگیر، صرفاً یک انتخاب اخلاقی نیست؛ بلکه یک اقدام استراتژیک برای رشد پایدار سازمان است .با بهرهگیری از ابزارهای معتبر روانسنجی مانند مدلهای هوگان و تجربیات عملی منوراد در صنایع مختلف، سازمانها میتوانند:
✅ افراد توانمند را بدون سوگیری انتخاب کنند،
✅ رهبرانی با نگرش فراگیر و رفتار مسئولانه پرورش دهند،
✅ و در نهایت، فرهنگی منصفانه، پویا و بلندمدت بنا کنند که همه در آن دیده و شنیده میشوند.
بدون دیدگاه